بررسی رفتار الکتروشیمیایی کتکولها در حضور باربیتوریک اسید و برخی مشتقات آن به منظور سنتز مشتقات جدیدی از اسپیرودی اسپیروپیریمیدین

بررسی های انجام شده در ارتباط با الکترواکسیداسیون کتکول و مشتقات آن نشان می دهد که ارتوکینون حاصل از اکسیداسیون کتکولها ترکیب ناپایداری است و می تواند به عنوان یک پذیرنده مایکل تحت تاثیر الکترولیت حاصل و افزودنی ها قرار گیرد و در چارچوب واکنش افزایش 1 و 4 (مایکل) به ترکیبات مختلف تبدیل گردد. بر این اساس در این کار تحقیقاتی، ابتدا الکترواکسیداسیون کتکول در غیاب و حضور باربیتوریک اسید به عنوان نوکلئوفیل در ‏‎‏‎ph‎‏های مختلف بافری شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که بهترین شرایط برای الکترواکسیداسیون کتکول و مشتقات آن در ‏‎ph‎‏های کم اسیدی تا کم قلیایی صورت می گیرد. بنابراین در تمام بررسیهای صورت گرفته از سدیم استات ‏‎0/15m‎‏ بعنوان الکترولیت حاصل استفاده شده است.در ادامه الکترواکسیداسیون کتکول و مشتقاتی از آن همچون: 3- متیل کتکول و 3- متوکسی کتکول در حلال آبی و در حضور باربیتوریک اسید و برخی مشتقات آن به عنوان نوکلئوفیل بررسی شده است. بررسی های حاصل نشان می دهد که ارتوکینون حاصل از اکسیداسیون کتکولهای فوق می توانند با آنیون انولات حاصل از دپروتوناسیون باربیوتوریک اسید و مشتقات آن، در یک واکنش افزایشی مایکل وارد شوند. بر این اساس از الکترولیز ترکیبات فوق در حضور بار بیتوریک اسید، تعدادی ازمشتقات جدید دی اسپیروپیریمیدین سنتز شده است. همچنین الکترواکسیداسیون مشتقاتی از کتکول همچون 4- ترسیوبوتیل کتکول و 3، 4- دی هیدروکسی بنزوئیک اسید که موقعیت 4-‏‎‎‏ ‏‎c‎‏ آنها که یکی از مکانهای فعال در حمله نوکلئوفیلی است، توسط گروه ترسیو بوتیل و یا کربوکسیلیک اسید اشغال شده، در حضور نوکلئوفیلهای همچون، باربیتوریک اسید و بعضی مشتقات آن مورد بررسی قرار گرفت است. اطلاعات حاصل از الکترواکسیداسیون و ترکیبات مذکور بیانگر آن است که در موارد فوق مکانیستم تغییر کرده و منجر به مشتقات دیگری از پیریمیدین می شود. در تمام بررسیهای الکتروشیمیایی انجام شده برای بهینه سازی شرایط الکترولیز و تعیین مکانیسم از ولتامتری چرخه ای و کولومتری در پتانسیل کنترل شده استفاده شده است. برای سنتز ترکیبات مذکور نیز در هر مورد الکترولیز در مقیاس بزرگ انجام شده و محصولات نهایی پس از جداسازی و خالص سازی با روشهای مختلف اسپکتروسکوپی همچون ‏‎ms, nmr, ir, uv‎‏ و تجزیه عنصری شناسائی شده است.